Z pewnością słyszałeś kiedyś o przypadku, gdy człowiek został pogryziony przez psa. Takie zdarzenia mogą się zdarzyć niezależnie od rasy zwierzęcia. Zarówno małe, pozornie nieszkodliwe czworonogi, jak i psy uznawane za agresywne mogą stać się poważnym zagrożeniem. Niektóre rasy zostały oficjalnie sklasyfikowane jako niebezpieczne, co wiąże się z koniecznością spełnienia określonych wymogów, jeśli chcemy zostać ich opiekunem. Chcesz dowiedzieć się, które rasy psów są uważane za najgroźniejsze? W naszym artykule przybliżamy ich cechy oraz podpowiadamy, jakie predyspozycje powinien mieć odpowiedzialny opiekun takich zwierząt.

Groźne rasy psów – czy istnieją?

Każdy pies wymaga odpowiedniego wychowania, ale najgroźniejsze psy świata szczególnie potrzebują odpowiedzialnego opiekuna. Czy jednak można mówić o groźnych rasach jako takich? To zagadnienie ma głębokie korzenie historyczne. Współcześnie agresja u psa jest cechą, która rzadko bywa pożądana, zwłaszcza w środowisku rodzinnym. Kiedyś jednak było zupełnie inaczej.

Agresja w służbie człowiekowi

Historia psów pokazuje, że cechy takie jak waleczność i gotowość do obrony były kluczowe w budowaniu relacji między człowiekiem a czworonogiem. Psy nie tylko strzegły domostw i rodzin, ale także pomagały w polowaniach czy chroniły zwierzęta hodowlane. Ich lojalność i zdolność do walki nierzadko ratowały życie właściciela. W zamian pies otrzymywał schronienie, jedzenie i opiekę. Taki układ był naturalny i potrzebny, dlatego w tamtych czasach agresja nie budziła lęku, lecz była ceniona.

Rozwój cywilizacji zmienił jednak tę dynamikę. Obecnie pies to dla wielu z nas przede wszystkim przyjaciel i członek rodziny, który ma swoje ulubione legowisko, miseczkę z karmą i miejsce na kanapie. Problem pojawia się, gdy właściciel zapomina o historycznych uwarunkowaniach i nie rozumie, dlaczego jego czworonóg zachowuje się w określony sposób. Każdy pies, niezależnie od rasy, może przejawiać agresję, jeśli nie jest odpowiednio wychowywany.

Psy niebezpieczne a prawo

Są jednak rasy, których predyspozycje do ochrony i walki są mocno zakorzenione w genach. Dlatego w wielu krajach, w tym w Polsce, powstały przepisy regulujące kwestię posiadania psów uznawanych za agresywne.

Zgodnie z polskim prawem, hodowla i posiadanie psa rasy agresywnej wymaga uzyskania zezwolenia gminy właściwej dla miejsca zamieszkania właściciela. Wykaz takich ras określa Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku. Do ras uznawanych za agresywne w Polsce należą:

• pitbull,
• dog z Majorki,
• buldog amerykański,
• dog kanaryjski,
• dog argentyński,
• rottweiler,
• anatolian,
• owczarek kaukaski,
• moskiewski stróżujący,
• tosa inu.

Cechy najgroźniejszych psów

Co wyróżnia psy określane mianem najgroźniejszych? Przeważnie są to duże, silne zwierzęta z potężnym uciskiem szczęk i silnym instynktem obronnym. Charakteryzują się lojalnością wobec opiekuna, ale również niezależnym charakterem, który wymaga od właściciela doświadczenia i konsekwencji w wychowaniu.

10 niebezpiecznych ras – charakterystyka

Wiesz już, czym charakteryzują się najniebezpieczniejsze rasy psów. Czas je poznać!

1. Pitbull – ciekawa historia rasy

Na czele zestawienia najgroźniejszych ras często wymienia się pitbulla. Historia tej rasy sięga XIX wieku, gdy hodowano je głównie do walk psów. Ze względu na ich brutalne przeznaczenie pochodzenie pitbulli owiane jest tajemnicą – właściciele niechętnie zdradzali, skąd pochodzą psy, które wygrywały walki. Dobrze wychowany pitbull może być wspaniałym towarzyszem. Potrafi okiełznać swój instynkt walki i żyć w zgodzie z innymi zwierzętami. Jest lojalny wobec rodziny, choć czasem nie zdaje sobie sprawy z własnej siły. Cechuje go także niezwykła odporność na ból, co w przeszłości czyniło go wyjątkowym wojownikiem.

2. Dog z Majorki – rasa z Balearów

Dog z Majorki, znany również jako ca de bou, ma swoje korzenie w XVII wieku na Balearach. Powstał ze skrzyżowania lokalnych owczarków (ca de bestiar) z buldogami angielskimi. Początkowo był wykorzystywany w walkach psów i szczuciu byków.

Aby pies z Majorki był spokojny i zrównoważony, wymaga konsekwentnego wychowania. Kluczowe jest przyzwyczajanie go od najmłodszych lat do obecności innych zwierząt. Ważne jest także unikanie prowokowania agresywnych zachowań – to nie jest rasa dla osób niedoświadczonych. Dobrze prowadzony dog z Majorki może być łagodnym i oddanym członkiem rodziny.

3. Buldog amerykański – siła i niezależność

Buldogi amerykańskie to muskularne psy o niezależnym charakterze i ogromnej sile. W przeszłości wykorzystywano je do ochrony gospodarstw, polowań na dziki, a także, niestety, do walk. Wczesna socjalizacja odgrywa kluczową rolę w ich wychowaniu. Pomaga to zbudować pozytywne relacje z innymi zwierzętami i ludźmi. Buldog amerykański wymaga właściciela, który potrafi być konsekwentny i stanowczy, a jednocześnie zapewni psu poczucie bezpieczeństwa.

4. Dog argentyński – elegancja i siła w jednym

Rasa ta została stworzona w XX wieku w Argentynie przez dr. Antonio Noresa Martineza. Jego celem było wyhodowanie psa, który łączyłby cechy doskonałego stróża, wytrwałego łowcy i łagodnego towarzysza rodziny. Dogi argentyńskie o masywnej budowie dziś wykorzystywane są w Argentynie m.in. w pracy policji.

Mimo popularności w Stanach Zjednoczonych, w Europie i Polsce rasa ta pozostaje stosunkowo mało znana. Właściciele doceniają je za lojalność i zrównoważony charakter, ale należy pamiętać, że wymagają odpowiedniego szkolenia i opieki.

5. Dog kanaryjski – strażnik z Wysp Kanaryjskich

Dog kanaryjski to jedna z najstarszych ras, wyhodowana na Wyspach Kanaryjskich. Pierwotnie służył do pilnowania stad bydła i uczestniczył w walkach psów. W XX wieku, po prawie całkowitym wyginięciu, rasa została odtworzona i obecnie jest ceniona jako pies stróżujący.

Pies kanaryjski jest oddany swojej rodzinie, ale nieufny wobec obcych. Wymaga właściciela, który zapewni mu stabilne warunki i będzie w stanie odpowiednio pokierować jego instynktami. W Polsce psy tej rasy spotyka się sporadycznie, choć cieszą się umiarkowaną popularnością wśród miłośników psów obronnych.

6. Rottweiler – siła i inteligencja w jednym

Rottweilery to psy, które wymagają zaangażowania ze strony opiekuna. Nie lubią nudy, dlatego potrzebują zarówno intensywnej aktywności fizycznej, jak i stymulacji umysłowej. Ich historia sięga czasów starożytnego Rzymu, kiedy towarzyszyły legionom w podbitych ziemiach Germanii, pilnując obozów wojskowych.

Z biegiem czasu ich budowa stała się bardziej masywna, co wynikało z wykorzystywania ich do ciężkich prac, takich jak ciągnięcie wozów czy pilnowanie dobytku. Rottweilery chętnie współpracują z ludźmi, co czyni je doskonałymi partnerami w pracy. W 1910 roku uznano je oficjalnie za psy policyjne. Mimo ich imponujących umiejętności, kluczowa jest odpowiednia socjalizacja i szkolenie, aby były bezpiecznymi towarzyszami.

7. Anatolian – czujny obrońca

Anatolian karabash, znany także jako anatolijski pies pasterski, wywodzi się z terenów dzisiejszej Turcji. Jego przodkami prawdopodobnie były molosy, które przybyły na ten obszar około 1000 lat temu. Psy te wyróżniają się niezwykłą odpornością na zmienne warunki klimatyczne i surowe środowisko. Ich głównym zadaniem jest stróżowanie i ochrona. Mają silnie rozwinięty instynkt obronny i są nieufne wobec obcych. Anatolian karabash wymaga opiekuna, który doceni jego niezależność i zapewni mu odpowiednie warunki do spełniania naturalnych instynktów.

8. Owczarek kaukaski – obrońca o niedźwiedziej sile

Owczarki kaukaskie to potężne psy pasterskie pochodzące z regionu Kaukazu. Ich historia sięga wielu wieków wstecz, a przez długi czas były hodowane w izolacji. Psy te cechują się dużymi rozmiarami, masywną budową i imponującą siłą. Silnie wykształcone poczucie terytorialności sprawia, że nie tolerują obcych na swoim terenie. Tradycyjnie strzegły stad owiec, a dziś są często wykorzystywane jako psy stróżujące i obronne. Ze względu na swoje gabaryty i instynkty przypominające dzikiego drapieżnika, owczarek kaukaski potrzebuje doświadczonego, odpowiedzialnego właściciela, który zapewni mu stabilne i przemyślane wychowanie.

9. Moskiewski stróżujący – niezłomny stróż

Moskiewski stróżujący to rasa powstała w Związku Radzieckim w latach 50. XX wieku. Wyhodowano ją, krzyżując bernardyny, owczarki kaukaskie oraz rosyjskie psy łaciate, aby stworzyć psa o dużej sile fizycznej, czujnym instynkcie stróża i łatwości w szkoleniu. Te masywne psy, często przypominające swoim wyglądem bernardyna, są znane z nieprzeciętnej odwagi i oddania swojej rodzinie. Moskiewski stróżujący doskonale sprawdza się w roli psa obronnego, ale ze względu na swoją niezależność i nieufność wobec obcych wymaga właściciela, który zapewni mu konsekwentne wychowanie oraz odpowiednią dawkę aktywności fizycznej. To pies, który nie tylko czuwa nad bezpieczeństwem swojej rodziny, ale także wymaga od niej pełnego zaangażowania i odpowiedzialności.

10. Tosa inu – silny pies z Japonii

Tosa inu to rasa wyhodowana w XIX wieku w Japonii, pierwotnie przeznaczona do walk psów. Powstała w wyniku krzyżowania lokalnych japońskich szpiców bojowych z europejskimi rasami, takimi jak mastify, buldogi, dogi niemieckie, bulteriery, bernardyny, dogue de Bordeaux oraz pointery. Ze względu na swoją historię i ogromną siłę fizyczną, tosa inu jest uważana za jedną z najgroźniejszych ras na świecie. W niektórych krajach, takich jak Norwegia, Wielka Brytania czy Australia, hodowla tych psów jest zakazana.

Tosa inu wymaga właściciela z doświadczeniem, który będzie konsekwentny i zrównoważony w prowadzeniu psa. Właściwe wychowanie, rozpoczęte już od szczenięcia, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i odpowiedniego zachowania tego potężnego zwierzęcia.

Wychowanie ma kluczowe znaczenie

Warto podkreślić, że na zachowanie psa wpływają zarówno geny, jak i sposób, w jaki jest wychowywany. Nawet niewielki kundelek może stać się agresywny, jeśli trafi pod opiekę osoby nieodpowiedzialnej, która nie zapewni mu odpowiednich warunków do życia i rozwoju. Najgroźniejsze psy świata to często zwierzęta stworzone do walki. Na przykład pitbull może być radosnym i oddanym towarzyszem, ale tylko wtedy, gdy wychowa go świadomy i odpowiedzialny właściciel. W przeciwnym razie jego siła i instynkty mogą doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji.

Pamiętaj: każdy pies potrzebuje miłości, uwagi i odpowiedniego wychowania. Tylko wówczas jego natura – niezależnie od rasy – stanie się źródłem radości, a nie problemów.

Źródło:

• J. Zarzyńska, P. Zarzyński, Groźne rasy, Warszawa 2006.