Pandka ruda – znana również jako panda ruda (z angielskiego red panda) jest tematem debat naukowych już od wielu lat do której rodziny zwierząt je przyporządkować. Pierwotnie były opisane jako członek rodziny szopowatych, następnie do rodziny niedźwiedziowatych. Aktualnie umieszcza się je w ich własnej, niezależnej rodzinie Ailuridae.

Poznaj kilka faktów o pandce rudej

Pandkę rudą można rozpoznać po charakterystycznym rudym kolorze sierści który idealnie kamufluje się w koronach drzew jodłowych, których gałęzie pokryte są kępami czerwonobrązowego mchu i białych porostów. Ich pyszczki są białe a długi krzaczasty ogon pomaga zachować równowagę i chroni je przed zimnem i wiatrem.

Pandki rude nie dorastają do dużych rozmiarów. Ważą od 4-8 kg i mierzą 56-63 cm. Ich naturalne siedliska występują w wysokogórskich lasach z bambusowym podszytem, takie warunki sprzyjają w Chinach, Nepalu, Indiach, Birmie i Tybecie. Pandy rude mogą dożyć nawet 23 lat, samice nie rozmnażają się po ukończeniu 12 lat, samce są dalej zdolne do rozrodu.

Czym żywią się pandki rude?

Pandki rude to głównie roślinożerne zwierzęta. Żywią się bambusem, korzeniami roślin, orzechami, a czasem również owadami i małymi gryzoniami. W Smithsonian’s National Zoo dieta pandek składa się z pędów bambusa a wzbogacana jest o smakołyki takie jak: jabłka, winogrona, banany, borówki.

Ile zostało pandek rudych na świecie?

Pandy rude są zagrożone i prawnie chronione w Indiach, Bhutanie, Chinach, Nepalu i Mjanmie. Główne zagrożenia dla tego gatunku to: utrata i degradacja siedlisk, ingerencja człowieka i kłusownictwo. Naukowcy odnotowali że ich populacja zmniejszyła się o 40% w ciągu ostatnich 20 lat. Aktualnie na wolności pozostało mniej niż 10 tysięcy osobników tego gatunku.

Działanie na rzecz ochrony pandek czerwonych

WWF pomaga społeczeństwu w Sikkim chronić lasy i zapewnia, że nawet przy rosnących temperaturach panda ruda ma bezpieczne miejsce które może nazwać domem. Natomiast Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody ustaliła cztery główne kategorie mające na celu ochronę pand rudych przed wyginięciem:

• ochrona przed utratą siedlisk
• ograniczanie degradacji siedlisk
• ograniczenie wymierania pand przez kłusownictwo
• podnoszenie świadomości ludności

Jednym ze sposobów ratunku tego gatunku jest także kontrola rozrodu pandek np. w ogrodach zoologicznych aby mogły rozmnażać się w bezpiecznych warunkach.

Źródła

• Red pandas, climate change, and the fight to save forests www.worldwildlife.org
• nationalzoo-si-edu.translate.goog
• pandka ruda zoo.gdansk.pl